Update

Gisterochtend mocht ik een bezoek brengen aan de pijnarts. Ik moest er vroeg zijn, dus vroeg uit de veren. Lang gesprek gehad, veel röntgenfoto’s gemaakt en 5 juni de uitslag en behandelplan. Gisteren werden door de handhavende autoriteiten de nog resterende honden bij de fokkerij in Eersel weggevoerd. Om uiteenlopende redenen zal ik mijn mening daarover voor mezelf houden. We hebben in de loop der jaren 651 honden vanuit deze fokkerij opgevangen en (bijna allemaal) herplaatst. Was dat een eitje? Verre van! Maar dat waren de uitgeproduceerde ouderdieren en dieren binnen iedere vorm van de intensieve dierhouderij hebben veel te lijden. Ook kregen we vaak, vooral de laatste tijd, onverkochte ‘waar’ in de vorm van puberdieren die de maatschappelijke socialisatieperiode hadden gemist. En weet dat wij er nog nooit één in hebben laten slapen vanwege dure medische kosten of vanwege onomkeerbaar ongewenst gedrag! Voor nu kan ik alleen maar hopen en bidden dat alle daar weggevoerde honden diezelfde kansen mogen krijgen. Want straks, na de opslagperiode, zijn de honden overgeleverd aan de handen waarin ze terechtkomen. Laten we hopen dat het gevoelige én deskundige handen zijn behorend bij mensen die voor de wat moeilijker/niet herplaatsbare exemplaren onze hulp inroepen. Laat in de middag kreeg ik een zeer verontrustend appje. Een beetje cryptische omschrijving van de adoptant van hondje Fred. Dat zegt u misschien nog wel iets want Fred nam ooit de pootjes, een aantal van onze vrijwilligers ging ter plaatse (Houten) en Maaike liet zelfs toen even de veiling tijdelijk in de steek. Godzijdank, als door een wonder werd Fred veiliggesteld. Vorige week nog een appje met een filmpje. Wat deed Fred het goed. Dit appje was niet duidelijk maar het bezorgde mij kippenvel. Appje terug met de vraag om duidelijkheid. Fred was achtergelaten bij kennissen, had daar de pootjes genomen en zoiets loopt natuurlijk geen twee keer goed af.. Fred heeft de onoplettendheid met de dood moeten bekopen. En dan heb ik geen woorden meer!