Els Adams, stichting Dier en Project. Dier en Project vangt middels bemiddeling van autoriteiten o.a. uitgefokte ouderdieren op maar ook wel de dieren die niet voor verkoop geschikt zijn, dus waar wat mee aan de hand is. Dat kunnen ook dieren zijn die na verkoop worden teruggenomen door de verkoper. Die overname is overigens ook een vertrouwenskwestie want de handelaar staat zijn ‘beschadigde’ handel aan ons af. Uiteraard betalen we daar niets voor en nemen we wel de vaak stevige kosten op ons. En nee, daarmee hou je op geen enkele manier de handel niet in stand maar redden we die specifieke dierenlevens. De dieren zijn overbodig binnen de fokkerij, binnen de handel niet verkoopbaar. Drie keer raden wat er anders mee zou gebeuren… De handelaren die hun dieren aan ons afstaan gunnen die dieren nog een goed leven.
(Waarom gaan deze dieren niet naar asielen? Vergis je niet in de kosten, tijd en aandacht die het vraagt voordat het herplaatsbare gezinshonden zijn. Bovendien moeten ze geobserveerd worden onder huiselijke omstandigheden om te weten wat je uiteindelijk voor situatie zoekt waarin zo’n dier tot zijn recht zal komen)
Wat is broodfok: ik vind het ook geen ‘scheldwoord’, het woord maakt het doel erachter duidelijk. Het fokken en handel in dieren, honden in dit geval, om er je brood mee te verdienen. De ene verdient er zijn brood mee en de ander champagne… Want zeker in deze tijd is het lucratieve handel.
Maar laat ik beginnen met te benadrukken dat ook wij zeker niet voor de intensieve fokkerijen, handel in en import van honden zijn. Maar het is bij de wet toegestaan en wie er tegen is moet zich sterk maken om binnen de Tweede Kamer de noodzaak tot wetsverandering inzichtelijk te maken.
Gezondheidsproblemen: De consequenties van intensiviteit, de grootschaligheid zijn enigszins vergelijkbaar met die binnen de intensieve veehouderij. De gezondheid van de dieren is minder goed te waarborgen. Parasieten zijn moeilijker te bestrijden, met name de darmparasieten en behoeven vaak na aankoop nog zorg, c.q. nazorg. Op de grote aantallen pupjes die nu worden verkocht is het bijna logisch dat er zich problemen voordoen. Maar alles wat leeft kan ziek worden en helaas ook sterven. En hoe meer dieren bijeen worden gehouden, hoe groter het risico. Van ernstige, zelfs dodelijke ziektes zoals bijvoorbeeld Parvo is niet aannemelijk dat ze zich individueel manifesteren dus in dat geval wordt de daar aanwezige handel getroffen. Dat alleen is voor de handel al reden genoeg om daar waakzaam op te zijn.
Wij komen bij 17 of 18 grote fokkerijen/handelaren over de vloer. Daarbinnen bestaan vele gradaties, van op het oog de gezondheid van de dieren, de netheid van de kennels en de socialisatie van de pupjes. Maar bij allen van hen is het duidelijk waar men een pup koopt. Het staat bijna op de voorgevel geschreven: broodfok/handel. En bij al die bedrijven worden de mensen niet in het ootje genomen. Wanneer men kan kiezen uit tientallen, zo niet honderden pupjes is het geen huiselijke situatie van een zogenaamde hobbyfokker. Er zullen best situaties zijn hoor dat men wordt ontvangen in de huiskamer waar op dat moment een nestje ligt en wellicht nog tien in de schuur maar dat geldt zeker niet voor de bedrijven waar wij komen.
Ik heb ook meegemaakt dat een handelaar een dame die een pupje kocht voor de camera liet verklaren dat ze wist dat de pup uit het buitenland afkomstig was. Het koopcontract waarop het duidelijk vermeld stond werd getekend en er was een paspoort met vermelding van land van herkomst. Diezelfde mevrouw zag ik later met droge ogen in de media verklaren dat ze op dat moment niet besefte dat ze een buitenlandse hond aanschafte.
De handelaren profiteren natuurlijk in de eerste plaats van de impulsaankopen. Mensen willen een pupje en dat willen zo snel mogelijk. Dat betekent dat er van tevoren niet altijd goed over na is gedacht maar ook dat men een hondje aanschaft om de verkeerde redenen. Een pup is geen speelgoed voor de kinderen, niet geschikt als oppas terwijl pa en ma de aandacht ergens anders bij nodig hebben maar men valt ter plaatse ook nog eens voor het uiterlijk van een pup van een bepaalde rasgroep die wellicht helemaal niet bij hen past met alle mogelijke gevolgen van dien. Een handelaar wil geld verdienen, verkoopt waar de interesse naar uitgaat en bovendien is het nog maar zeer de vraag of de koper open staat voor een advies. Vaak worden specifieke behoeftes van een dier onderschat en eigen inbreng daarin op voorhand overschat. Als ik bij Blokker naar binnen ga om een staafmixer en met een stofzuiger buitenstap is dat dan de schuld van de verkoper of heb ik dan een aankoop gedaan die ik niet had moeten doen?
Diploma/een bewijs van hondbekwaamheid? Hoe aantrekkelijk dat ook klinkt. Het wil niet zeggen dat iemand die in theorie weet hoe het zou moeten dat ook in de praktijk brengt. Men kan naar mensen kijken maar er nooit in. En in tegenstelling tot dieren zijn mensen zeer bekwaam in het zich anders voordoen dan ze zijn.
Zolang alles binnen de letter van de wet gebeurt, en die wet is erg soepel, kan een bedrijven controlerende organisatie zoals de NVWA ook niets betekenen. Bij importpupjes bestaat er twijfel over de leeftijden maar een eerdere, door Europa bekrachtigde gerechtelijke uitspraak leerde dat onze overheidsdierenartsen, dus de dierenartsen van de importerende/ontvangende landen die daadwerkelijk in mogen grijpen, niet mogen twijfelen aan het oordeel, de deskundigheid van de bij export betrokken overheidsdierenartsen. Bovendien is het met zekerheid vaststellen van de leeftijd van een pup een onmogelijke zaak. Ik zou u voorbeeldfoto’s kunnen laten zien van twee pupjes uit één, overigens Nederlands nestje, waartussen het verschil in formaat, algemene ontwikkeling dusdanig verschilt dat men wellicht grote twijfel zou koesteren aan het nestgenootschap terwijl onomstotelijk vaststaat dat dit wel het geval is. Daarnaast hebben vooral een aantal specifieke rassen waaronder bijvoorbeeld de Shih tzu vanwege de (sneue) kopstructuur onvolledige gebitten, ontbreken de voortanden geheel en dat gedurende hun hele leven. Het onomstotelijk vaststellen van leeftijden aan de hand van de gebitten is dus vooralsnog een onmogelijke zaak. Indien men zich zorgen maakt over de werkzaamheid van de volgens verklaring toegediende vaccins kan ik die bezorgdheid enigszins delen. In de praktijk is echter (Godzijdank) nooit gebleken dat Rabiës zich wist te manifesteren middels de op vermoedens gebaseerde te jonge leeftijd van de pups en dat ondanks de grootschalige import. Een geënte pup nogmaals enten, het zogenaamde overenten, brengt overigens risico met zich mee. Het zou mij wel verheugen indien bezorgdheid betreffende import van honden zich ook eens toe zou spitsen op de massale import van honden door stichtingen. Want waarschijnlijk is het risico import pupjes uit beschermde omgeving veel minder groot dan de import van voormalige zwervers die niet denkbeeldig mogelijk in aanraking zijn geweest met de inheemse wilde dieren in land van herkomst.
Vaak hoor ik dat het dierenartsen volgens de wet niet is toegestaan om gezonde dieren te doden. Dat is pertinent niet waar! Dierenartsen mogen naar eigen goeddunken handelen. Dat levert de vrijheid om te voldoen aan de wens van de eigenaar. Bovendien laat het woordje gezond ook veel ruimte open. Vele van ons hebben ook een mankementje waarmee prima te leven valt. Een dier met een kans op een gelukkig leven euthanaseren valt voor mij ook onder de categorie onnodige dodingen en daarmee niet gepermitteerd.
Wat is er tegen te doen? De consument bepaalt. Het is een vraag en aanbod plaatje. En wie beweerd niet te weten wat broodfok/handel inhoudt heeft de laatste jaren onder een steen geleefd. De voorlichting daaromtrent is enorm. Persoonlijk ben ik van mening dat er wel erg veel compassie is met de kopers die in een slachtofferrol kruipen. Bijna niemand was zo onwetend als ze zich voordoen. We moeten ook waken voor stigmatisering want het is niet zo dat een pup afkomstig uit de handel per definitie ongezond is of aan onoverkomelijke kwalen lijdt. Laatst hoorde ik een klacht over blaasontsteking, dat komt toch echt in de beste families voor. Ook een artikel over een geëuthanaseerde hond op basis van een diagnose die op zijn leeftijd nog niet eens definitief gesteld kan worden. Ik zag in een televisie item een meneer met een heel mooi, vrolijk en sociaal Beaglepupje die zijn beklag deed over de herkomst van het hondje. Een krantenartikel berichtte over een teckelteefje wat van voor tot achter niet zou deugen om vervolgens te besluiten met de mededeling dat het teefje in de toekomst door hen in de fokkerij zal worden ingezet. Dat lijkt mij op zich dan ook geen solide basis voor het op de wereld zetten van gezonde pupjes.
Waar wel een hond te kopen? Laten we eerst eens hameren op het niet impulsief aanschaffen. Slaap er niet één nachtje over maar bezin uzelf wekenlang. Ga naar de asielen, neem een kijkje op dierenasiels.com En bedenk vanwege de besproken problemen dat er binnenkort te kust en te keur dieren binnen de asielen verblijven die eerder of op dit moment impulsief werden aangeschaft. Voor wie een buitenlands hondje wil, kijk eens in België. Dat is tenslotte ook het buitenland en ook daar puilen de asielen uit. Ik zou bijna willen pleiten dat de ware dierenliefhebber zich dadelijk bekommert om een slachtoffer van de huidige run op de impulsieve aanschaffen.
En nogmaals, voor wie de broodfok/handel ook niet oké vindt: spreek onze volksvertegenwoordigers erop aan. Verscherp de wet, daarmee krijgt ook de NVWA meer ruimte tot ingrijpen. Maar bezoldig u niet aan willekeur tegen één of meerdere handelaren. De kans is groot dat juist niet de slechtste de pisang is omdat die redelijk transparant handelt. Recent werd er één gesloten vanwege een ingediend handhavingsverzoek in verband met handhaving van de Corona-regels. Die regels moeten worden nageleefd maar is dat dan niet landelijk zo? Bovendien is het voor de thans aldaar gehuisveste dieren geen opsteker. Normaliter is er doorstroming, gaan de pupjes naar een huiselijke situatie waar de socialisatie begint. En de pupjes groeien door, volgens de regels en ik zal u de details besparen mogen er maar een bepaald aantal dieren tot een bepaalde maat binnen één kennel verblijven. Die ontstijgen ze dus. Daarnaast zal de onrust en de machtsstrijd toenemen wat tot verwondingen zal leiden.
Waar gaan die pupjes heen? Waarschijnlijk naar een andere handelaar wier openstelling nog niet in het geding is. Dus voor hen nu al een langer verblijf in de kennels, met nogmaals de stress van het massale transport, de aankomst en verblijf binnen een ander verkooppunt wat de ontvankelijkheid voor ziektes aanmerkelijk vergroot. Dus dergelijk handelen bevordert het dierenwelzijn niet. En het zet ook geen zoden aan de dijk.
Sluiting van één of meerdere verkooppunten zal niet één potentiële koper doen besluiten om niet te kopen. Dat doen ze dan alleen op een ander adres en men kan er niet zomaar vanuit gaan dat het een beter adres is.