Update

Afgelopen zaterdag het tienermoedertje met haar vier kittens een veilig plekje binnen het Kattenwoud bezorgd. De kittentjes zijn nu ongeveer een week ‘oud’ en het moedertje is echt super, super lief! Natuurlijk is het een feestje om de diertjes te zien, de zorgende en zogende moeder te aanschouwen maar dit zijn dus vijf geluksvogeltjes binnen een massa aan ongewenste, gedumpte katten die voor verwilderde nakomelingen zorgen die op hun beurt dan weer overlast bezorgen en zelfs het risico lopen om te worden afgeschoten. Mits ze al niet zijn behept met nare ziektes die een slepende, dier kwellende voortgang kennen tot de dood erop volgt. Het zwervende kattenbestaan is werkelijk snoei- en snoeihard! Dat blijft deze vijf in ieder geval bespaard en dankzij de achterbuurtjes en de daar werkzame seizoenarbeiders heeft de tienermoeder vertrouwen in de mensheid waardoor alles voor haar én voor ons zoveel gemakkelijker wordt! Ik moet zeggen, de komst van dit vijftal heeft grotendeels het verloop van onze zaterdag bepaald. Want naast de gewone dagelijkse dingen, kom je dan verder nergens aan toe. Op zondag was het natuurlijk Joyce-dag en ik heb haar opgehaald voor de lunch. Het ging haar niet al te best en het meest bijzondere was dat ze al in de auto tegen mij zei: ‘ik voel dat jij van binnen heel erg boos bent.’ En dan klopt! Uiteraard niet op haar maar het is waar dat de traagheid der dingen mij onophoudelijk teistert. Dat levert slapeloze nachten op en wie niet (goed) slaapt kan niet zo heel veel hebben. Het is jammer dat juist zij mij zo goed aanvoelt want juist haar zou ik mijn nare gevoelens willen besparen. Mijn Jan is uitgegleden en heeft zijn voet bezeerd. Ging in de nacht even blootvoets plassen en dat plassen had één van onze viervoeters ook gedaan maar wel in de gang op de tegels en dat had een pijnlijke slippartij tot gevolg. Dan vraag ik mezelf wel eens af wat het nut is van ons nachtelijke laatste plas en poeprondje voor de dieren? Maar goed, alles wat buiten gebeurt moeten we dan maar dubbel waarderen… Hondje Molly was gisteren begonnen de hoeken af te ronden van een bijzettafeltje waar ik erg aan gehecht ben. U leest het al: het is hier één groot feest! Verder heb ik tussendoor veel gewerkt voor mijn buitenshuisbaas want veel collega’s hebben een gezinsleven en zijn gebonden aan de vrije schooldagen van hun kinderen.