Stormachtig

Zo, dat was een heftig dagje. Vroeg voeren, medicijnen uitdelen, omkleden en naar Joyce. Jan deed nagenoeg op zijn eentje het hele poeprondje en dan heb je echt de handen (en de poepemmer) meer dan vol! Ik deed op de terugweg wat boodschappen zodat we na mijn thuiskomst even wat konden eten. Daarna leverde Jan en ik samen een huzarenstukje. Met zijn tweetjes brachten we 7 overenthousiaste springers, die verdeeld over twee kennels verblijven, naar het hondenbosje waar ze zich even lekker konden uitleven. Helaas heeft reu Abu een bijzondere fascinatie voor alles wat zich net buiten het hek van het hondenbosje afspeelt. Die kan binnenkort wel eens een poging ondernemen om het hekwerk te ruïneren. Kijk, mocht hij er ooit doorheen weten te komen dan loopt hij nog steeds op het terrein dus daarover geen zorgen. Maar dankzij onze Philip weten we hier donders goed hoe vervelend en kostbaar kapot hekwerk is. Kortom: daar zitten we niet op te wachten. Eén van de springers noemen we hier de dorpsgek. Ze is nogal druk en lijkt soms dingen te zien die wij dan weer niet zien. Dorpsgekkie heeft erg veel energie en mocht nadat wij de andere zes springers weer naar hun eigen verblijf hadden getoverd, nog een poosje met labrador Mambo spelen in het hondenbos. Ik wandelde tussentijds met herder Roemba buiten de poort. Jan verving een verrotte paal bij één van de tuinhuisjes. Hondje Silver, die verblijft bij pleeg Thea, kreeg bezoek van aspirant adoptanten én dat lijkt goed. Maar ook zij moeten er een verplicht nachtje over slapen. Dus dat is spannend want Silver is er wel heel erg aan toe. En wij eigenlijk ook want goede doorstroming is zeker nu wel heel erg wenselijk! Nadat ook ons aller charmanste dorpsgekkertje en de lab weer op hun eigen stekkie zaten hebben we nog even geoefend met de Jackies Bats en Liam. Ook deed ik een heel verlegen Keeshonden-dametje een riempje aan. Omdat alles al een beetje laat was heb ik het daarbij gelaten want onze grote hondenmannen moesten zich ook nog even uit kunnen leven. Maar eerst nog even de oren van Gerard uitgebaggerd en goed spul in gedaan. Die klote gisten teisteren zijn huid, inclusief zijn oren. Verder hadden we een heerlijk mazzeltje, Cor en Marjolein kwamen zojuist vers gemaakte Mousaka brengen. Vanavond dus heerlijk eten zonder inspanningen onzerzijds. Tof! En het komt goed uit want dan kan ik zometeen nog even de voerbakken vullen en daarna nog wat computerwerk verrichten. Wel met hulp op afstand want anders ben ik daarin vrij kansloos. Ik moet zeggen dat ik redelijk opgelucht zal zijn zodra deze rete drukke dag achter de rug is. Want inclusief bezoek aan Joyce waarvoor ik op en neer naar Bergen op Zoom moet rijden, de boodschappen, de zorg voor de extra zorgbehoevende, de plas/poep van 39 hier aanwezige honden ruimen, honden die ook ‘gewoon’ op tijd naar buiten en binnen willen, is met zijn tweeën best heftig. Maar komt goed, dat hebben we vandaag weer maar eens bewezen. Morgen weer hulp, blij mee!

Weergaven: 102