Vanochtend in alle vroegte kwamen er al berichten binnen waar ik een beetje verdrietig van werd. Niet omdat het onoverkomelijke dingen zijn maar omdat het toch al een hele ‘strakke’ week gaat worden waar ik afgelopen nacht al van wakker lag. Er komt een hondje terug. En dat hing al een beetje in de lucht maar ik gaf onlangs nog een paar opties waardoor de adoptie toch zou kunnen slagen. Daar was nog geen ‘gebruik’ van gemaakt dus viel de aankondiging dat ze het zagen als een onmogelijke missie mij toch koud op mijn dak. Daarnaast gaf één van onze zeer gewaardeerde vrijwilligsters aan het wat rustiger aan te willen doen dus haar hulp te halveren. Gelukkig deze week nog wel op volle kracht aanwezig. Er was dus letterlijk en figuurlijk veel shit op de vroege ochtend. Jack Russell Igor, voormalig monstertje, verblijft vanwege zijn castratie in de Kattine en had het niet schoon gehouden. Dus aan de poets en de wasmachine draaide overuren. Alles voeren, nog meer poep ruimen, telefonisch achter een aantal belangrijke zaken aan. In de middag kwamen Judith en Karin helpen. Die wandelde én knuffelde met de honden. Ik reed naar Bergen op Zoom om mijn medicatie, deed boodschappen en toen achter de computer aan het werk. Ik (her)schreef een artikel, schreef en verzond een aantal belangrijke mails die al te lang in de pijplijn waren blijven hangen. Yo kwam langs voor een bespreking over het buffet en samen bekeken we de benodigdheden. Normaal wandelen Jan en ik ’s avonds met herderin Roemba en lab Mambo maar nu hadden we tijdnood. Vandaar dat die twee in het hondenbosje mochten spelen. Ik bestelde Renske. Flanste snel een ovenschotel in elkaar en voor de grapjassen onder ons, niet met Renske. Buiten voeren, terwijl ons eten in de over stond. Roemba en Mambo naar binnen. Nou, vergeet het maar. We hebben de raarste, meest bijzondere kunsten uitgehaald maar Mambo liet zich niet pakken. We hebben als halve kreupele in het pikkedonker door het hondenbos getrommeld maar om een heel lang verhaal, heel kort te maken: Mambo loopt nu (rond middernacht) nog in het hondenbos. En daardoor liep het volledige schema in de war. Donna speelde nu alleen in het tweede bos. Jan liep met Philip maar een stukje langs de weg want vanwege sloopgevaar hekwerk kan Philip alleen in het eerste bos loslopen. Hond Joe hebben we uiteindelijk maar bij de lab in het bosje gedaan. Ja, de honden moeten toch naar buiten… Wij hebben laat en niet rustig gegeten. We gaan zometeen nog een keer proberen of we Mambo te pakken krijgen anders zal er een zeer onrustige nacht volgen. En dat terwijl we het al zo ontzettend druk hebben…. Niet leuk! Zeker niet leuk en alles bij elkaar geen fijne (maan)dag.
Weergaven: 237