Wanneer het een beetje rustig is op het dagboek betekent dat vaak in de praktijk het tegenovergestelde bij de stichting. Dan rennen wij van hot naar her en hebben dan geen tijd om enige ‘papieren’ aandacht aan de drukte te besteden. Natuurlijk zijn we allemaal nog zorgelijk, in alle facetten van het woord zorgen. Maar als we dan naar de dieren kijken, naar hun tevredenheid, hun dankbaarheid, de speelsheid die ze ontwikkelen en er is nog zoveel meer waar we blij van worden! En natuurlijk zijn er de torenhoge kosten, de enorme berg poep, de zorgen om hun medische gesteldheid en meer van dat al maar we mogen niet vergeten te genieten. Te genieten van de dieren en eerlijk gezegd hebben we ook nergens anders tijd voor, maar dat terzijde! Ik liet u al weten dat ons is gevraagd om nog een aantal honden vanuit een opslagsituatie een laatste kans te bieden. Dat willen we graag maar het moet wel kunnen. Zodra er vanuit hier een aantal in pleeg kunnen om door te groeien naar huiselijke situaties zodat ze leren aan de hoge maatschappelijke eisen te voldoen komen er hier plaatsjes vrij en zullen we wederom alle zeilen bijzetten om ook hun veiligheid te kunnen garanderen. Daar gaan we onze stinkende best voor doen! En weet u, als dan na de ‘Eerselhonden’ blijkt dat dit het was, dat het financieel niet op te brengen is om aan zoveel dieren onderdak te bieden, om er zoveel het vege lijf te redden, dan moeten we ons daarbij neerleggen. Maar de zogenaamde Eerselhonden zitten onderhuids en daar wil ik echt alles, maar dan ook alles voor doen! En misschien zelfs nog wel een beetje meer. Want desnoods maak ik een praatje met de bank die volgens de slogan met je meedenkt… Maar goed, zover zijn we nog niet en bovendien werken die niet in het weekend!
Weergaven: 68