Afgelopen maandag gewerkt voor mijn buitenshuisbaas. Daarnaast ook column geschreven voor Hart voor Dieren en de keuze van onderwerp was dit keer een eitje. Natuurlijk Prutske en onze zoektocht naar haar nadat ze door een ver familielid van overleden adoptant ter doding was aangeboden bij een dierenarts, die dat Godzijdank weigerde. Alras bleek dat de maximale toegestane 500 woorden niet voldoende ruimte boden om die ervaringen en emoties voluit te beschrijven. Ik hoop dat het een beeld schept en het belang van Laat uw huisdier na nogmaals onderstreept. Op dinsdagochtend had ik een overleg. Dinsdagmiddag kwamen lieve dames een voerdonatie afgeven van het merk Grandorf. En zoals te doen gebruikelijk waren er de dinsdag vrijwilligers en vroeg in de avond ging Jolanda met Joe op pad. Op woensdag kwam mijn hulp in ‘bange administratieve dagen’ oftewel die lieve Rina om oa de E-herkenning niveau 3 te activeren. Het verlengen daarvan hield ons de laatste weken nogal bezig. Miya heeft de afgelopen week overdag veel aandacht besteed aan de opvanghondjes, ik deed dat gedurende de avonden. We hebben natuurlijk ook 3 opvanghondjes binnen onze grote roedel in huiskamer rondlopen. Het zindelijk maken is een probleem en dan denken onze vaste bewoners: ho, binnen plassen en poepen is geen privilege voor de opvangers alleen. Om er vervolgens allemaal aan mee te doen en al zeker met slecht weer. Verder is ons Kansje fysiek natuurlijk nog geen handjevol maar heb ik er qua zorg en aandacht absoluut beide handen overvol aan. Op de vroege donderdagochtend telefoon en op het moment dat ik de naam van Charlotte in beeld zag staan dacht ik: dit is niet goed….
Samsara
Werd op 5 mei, bevrijdingsdag 2019 hier geboren uit mijn meest bijzondere merrie Robijntje. Robijntje was 3 keer prestatiemerrie, had twee afstammelingen die op de Olympische spelen acte de présence gaven. Kortom mijn bijzondere paardendame met een fysiek én mentaal, gouden randje. Robijn zelf is op hoge leeftijd in mijn armen gestorven aan hartfalen. Haar laatste veulen, dochter Samsara was toen allang volwassen maar nog steeds aan haar zijde. Samsara is slechts één keer in haar leven verhuisd en wel naar harten en huis van Charlotte en Patrick. En nu was in de vroege ochtend van deze donderdag 27 november Samsara thuis overleden ten gevolgen van een onomkeerbare koliek. Samsara was en blijft bijzonder. Een paard met de mimiek die boekdelen sprak. Met haar sterven kwam niet alleen een einde aan een ronduit fantastisch paard maar ook aan een fantastisch paardenleven. Ruim 26 jaar omringd met alle liefde en goede zorgen. Haar Charlotte is ontroostbaar en ondanks dat bij mij de dankbaarheid voor alles wat zij was en alles wat ze mocht ontvangen en beleven overheerst, rolde er ook hier een traantje. Maar weet je Samsara, je was bijzonder genoeg om ons te laten weten dat je voor altijd dichtbij ons zult blijven…! Ik heb de kaarsen aangestoken voor een behouden Hemelvaart van een prachtige paardenziel.
En daarna ben ik gaan opruimen en poetsen. Ik vind alleen maar rust in lijf en leden bij een enigzins opgeruimd huis en dat had/heb ik niet. Dus aan de slag! Want het door mij zo intens geliefde huis begon de grip op mij wat te verliezen. Dat komt hoofdzakelijk omdat iedereen hier binnenkomt, ergens wat neerzet waar het vervolgens ook blijft staan. Dat geeft chaos. Daarnaast laat het huis zelf mij hier en daar een beetje in de steek. Hier en daar een lekkage, zo nu en dan stroomstoring en meer van dat soort ‘oude van dagen’ kwaaltjes. Want eigenlijk kun je niet ongestraft 45 jaar in een huis wonen zonder dat ooit te moderniseren. Maar goed, de liefde wat aanwakkeren door op te ruimen en wat te veranderen was een goed idee. Bovendien moet klein Kansje ook een veilig plekje krijgen op onze kamervloer dus daar moest een kast voor wijken. Ons dierbaar zithoekje bij de haard kreeg een andere look door de al aanwezige dingen anders te rangschikken. Ook op deze vrijdag waren er weer topvrijwilligers waardoor ik dus de tijd had om eindeloos met meubels te schuiven. En dat heb ik gedaan! Ik was er ook aan toe! De vloer en de kasten overigens ook want het bleek de hoogste tijd dat ze eens in grondig werden schoongemaakt. Op deze vrijdag werd moeder Maine Coon poes gesteriliseerd en haar kittens werden voor de 2e keer geënt. Morgen probeer ik in ieder geval al één kerstboom te zetten en daarna door naar nog een aantal. Maar met Siebelt lijkt een boom in de Kattine niet echt. Ach, we gaan het zien. Eerst weer maar eens kijken waar we al dan niet aan toe komen. Er wachten namelijk morgen nog wat andere taken. Rekeningen betalen, belastingzaken regelen, wenskaarten schrijven voor bij de MaxiZoo, nog wat bestellingen en de dieren. Vooral de dieren want die gaan echt voor al het andere! Graag wil ik bij deze onze lieve volgers nog even attenderen op de veiling die nog loopt tot aanstaande zondag 21.00 uur en de afhaalmiddag op 7 december waar we een absoluut feestje van gaan maken. Kerstmarktje met, ongetwijfeld weer geweldige kerststukken van Judith. Kraampje met dierenbenodigdheden en een kraampje met geweldige hebbedingetjes/cadeautjes. Een hapje, een drankje én een door Hans gebakken broodje. De mogelijkheid tot een rondleiding en noem maar op. Dus ongeacht of men deelnam aan de veiling: welkom om zondag 7 december tussen 13.00 en 17.00 uur.
Weergaven: 129
Charlotte en Patrick, heel erg veel sterkte met het verlies van Samsara. Met oudere paarden is het net zo als met oudere honden, ze gaan zo ontzettend om je hart zitten.
Het zal een groot gemis zijn.