Het is vandaag een beetje feest. Precies een jaar geleden bracht Maaike ‘Fietje’ naar hier. Maar eigenlijk was het hele jaar een feestje. Een feestje om haar hier te hebben en samen op te trekken. Ik heb het eerder gezegd. Een wereldhond. Zelfs de laatste weken toen er een nieuwe keuken werd geplaatst en het huis overstroomd werd met rare apparaten, asbestmannen met harde stemmen en maanmannetjespakken, fluitende keukenplaatsers, wij overnachten in het tuinhuisje omdat we niet door keuken en gang konden en mochten en alles heeft geaccepteerd, bijna of het normaal was. Niet dat ze er van genoot maar geen moment van paniek. Zelfs als er koffie gedronken werd met al die vreemden vond ze dat eigenlijk wel gezellig. Wel zijn we blij dat het meeste nu achter de rug is en we alleen nog op de vloerenman hoeven te rekenen die ze goed kent. Hoe dan ook, ik had een mooie feestmuts voor haar voor vandaag maar dat werd nou juist niet heel erg gewaardeerd. Het leukste was om hem te verscheuren, zie foto’s. Maar we gaan nu eerst een mooie lange wandeling maken en strakjes bij de koffie is er natuurlijk ‘taart.’
Liefs van Judith en vooral van Fietje