Vanochtend vroeg zei ik tegen Jan dat we een goed begin van de dag hadden. De poep wordt vaster en de honden losser! Ik heb vandaag een ‘veldslag’ geleverd door een heleboel dingen te doen die ik helemaal niet kan. Els en cijfers, die combi eindigt niet zelden in iets wat nog het meeste weg heeft van een soort paniekaanval. Daarnaast zijn hele lieve mensen bezig met het schrijven van een projectplan en leren ze mij om steunaanvragen te doen uitgaan. Daar ben ik echt heel dankbaar voor. Want er zijn een aantal dingen waarvan ik gerust durf te zeggen dat ik er redelijk tot goed in ben, het vragen om steun, donaties valt daar niet onder. Een groot talent zal ik daarin nooit ontwikkelen maar als ik enorm mijn best doe moet ik het op den duur toch onder de knie krijgen. En omdat hier alles, maar dan ook alles, naar de dieren gaat kunnen we veel met relatief weinig. Geen salariskosten en dergelijke grote uitgaven die niet direct naar de dieren gaan! Dat scheelt een enorme slok op de spreekwoordelijke borrel! Vandaag hadden we gelukkig weer veel vrijwilligers voor de units en de dieren, Jeanet heeft ook Gerard nog gewassen vanwege zijn huidproblemen. Het meest heugelijke aan deze dag was toch wel dat hondje Truitje welkom was in hart en huis bij Inge voor een leerzame pleegperiode. Fantastisch! Hier eentje minder en zij mag daar nog even doorgroeien op haar weg tot volwaardige huishond. Ze wandelt al keurig aan het riempje, was hier volledig zindelijk en sloopte niets. Door de pleegsituatie komen we dan ook weer te weten of ze dat elders ook zo keurig doet. Er komt hierdoor ook weer een wat leerzamer plaatsje vrij binnen onze Kattine waardoor ik dan weer één van de andere kleintjes dichterbij ons kan houden. Goede plegers, daar hebben de honden baat bij en ook absoluut behoefte aan!
