Echt balen

Gisteren gelukkig hulp want de pijn, steken in mijn rug ontnamen mij met regelmaat de adem en deden mij ongewild zo nu en dan wat oerkreten uitstoten. Gelukkig hebben de dieren daar vanwege de hulp én vanwege de tomeloze inzet van Jan niet onder geleden. Natuurlijk heb ook gedaan wat ik kon doen maar jeetje… wat een ellende! Gisterochtend werd Keeshond Kake opgehaald en vanochtend was het de beurt aan Frits om nu naar zijn wél voor altijd thuis-huis te verhuizen. Direct daarna heb ik mezelf gemeld bij de huisartsenpost waar werd geconstateerd dat door verzakking wederom een ruggenwervel het heeft begeven. Nu dus noodgedwongen weer aan de morfine zodat de pijn in ieder geval tot draaglijk is gereduceerd en na het weekend in overleg met de eigen huisarts. Het is hier druk en dus komt dit wel erg ongelegen maar helaas, pindakaas, het is niet anders!